Choć jestem smutna i zmyślona,
na uśmiech dziecka jestem wzruszona.
Bo, gdy na buźce uśmiech zobaczę,
to ze wzruszenia po prostu płaczę.
Gdy na Twej twarzy rozpacz i trwoga,
spójrz na swe dziecię - to dar od Boga!
Bo uśmiech dziecka - nieudawany,
jest słodki, szczery i jest kochany!
W sercu radośniej - Twe smutki przejdą,
a dni słoneczne zaraz nadejdą!
Weź na kolana, przytul swe dziecię,
Najcudowniejszy Skarb na tym świecie!
19.03.2011r.
autor - Jadwiga Urszula Szczęśniak
(obrazki z internetu)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz