Czas wykorzystuję jak umiem - potrafię,
wychodzę do ludzi, nie chowam go w szafie.
Mówią : "czas to pieniądz" to prawda, tak jest,
liczy się każda chwila, najdrobniejszy gest.
Czas to Skarb Największy, już się nie powtórzy,
choć byś bardzo chciała - nie wróci i się nie wydłuży.
Chwytać go należy obiema rękami,
on jest przy nas blisko, na zawsze jest z nami.
Dla mnie najcenniejszy jest z mymi Bliskimi,
tak bym bardzo chciała, na co dzień być z Nimi.
I by był najmilszy, nigdy się nie kończył,
by Bóg nie rozdzielał, gdy na zawsze złączył...
Biegłabym po łąkach, chwytała motyle,
miło wspominała każdą czasu chwilę.
Czas mego dzieciństwa już na zawsze zginął,
teraz go wspominam z uśmiechniętą miną.
Kocham swych Przyjaciół i kocham mych Bliskich,
kocham łąki, pola, kocham ludzi wszystkich.
Tak bym bardzo chciała by czas się nie kończył...
dn.28.05.2013r.
autor - Jadwiga Urszula Szczęśniak
(obrazek z internetu)
Czasu nie zatrzymasz, nie cofnieszi nie może stanąć on w miejscu ale możesz nadać mu sens a.należy pogodzić się ze zmianami .
OdpowiedzUsuńCzas nie zawsze przemija w jednakowym rytmie. To my decydujemy o rytmie czasu. Autor: Paulo Coelho, Pielgrzym
Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską a grobem; czas – to miejsce na zaparkowanie pod słońcem. Autor: Phil Bosmans
Widzisz Uleczko, tak pięknie piszesz o ulotności, szacunku i o tym wszystkim, co jest Ci bliskie, kochane, aby móc normalnie funkcjonować. Tylko niestety nie wszyscy będą podzielali Twoje potrzeby i nie każdy ma taki sam system wartości. Dzięki temu, że jesteśmy różni, TY możesz pisać tak piękne wiersze/ poematy i wskazywać na dobro, uroki chwili. Cieszę się, że piszesz, bo do tego jesteś stworzona.
OdpowiedzUsuńCzy pisać Ineczko ja wiersze potrafię?
OdpowiedzUsuńwiem teraz na pewno - nie chowam ich w szafie...
Od razu pewnego światło zobaczyły,
czy się podobają, kogoś zaskoczyły?
Wiesz dla mnie Rodzina jest wielką wartością,
Oni, Przyjaciele są dla mnie miłością.
To wszystko co żyje moje oczy cieszy,
ja czasu nie liczę, niech się wolno "spieszy".
Nie gniewam się na tych, których czas tak goni,
może nie dostrzegli, może młodzi oni,
i nie mają czasu nawet dla rodziny,
nie znają sąsiada, czas jest dla nich inny...
Każdy Twój komentarz dla mnie taki ważny,
a każdy Twój temat jest mądry, odważny.
Dziękuję na blogu za Twój czas spędzony,
czytasz smutne wiersze, każdy wiersz szalony...
Dziękuję, że jesteś i za to, że byłaś,
tyle dla mnie czasu tutaj poświęciłaś!
Czas ma swój wymiar i sens, nie stoi w miejscu i "idzie" lub "biegnie" do przodu w zależności od wagi problemu.
OdpowiedzUsuńJednak trzeba zawsze go mieć nie tylko dla siebie, ale i dla Rodziny oraz Przyjaciół.
Wiem, że nie zatrzymam i nie cofnę czasu,
OdpowiedzUsuńnie stanie on w miejscu, gdy pójdę do lasu.
I kiedy z Rodziną, z Przyjaciółmi będę,
on mi towarzyszy, gdziekolwiek nie siędę.
Nie zamknę go w domu, nie oddam nikomu,
nie mogę go zmienić także po kryjomu.
On jest ciągle przy mnie i ze mną upływa,
raz jestem radosna a raz nieszczęśliwa.
Zmienić go nie mogę, jaki na to sposób?
on jest kontrolerem też mojego losu...
raz taki radosny a raz ze mną krzyczy...
w chwili, gdy jest we mnie aż tyle goryczy.
Jest w chwili tragedii i mnie kontroluje,
czasu tu nie zmienię, nie powiem dziękuję.
I jest przy mnie blisko kiedy łzy ocieram,
on mi podpowiada, gdy mu się "otwieram"...
Jest w chwili radości i swój czas przedłuża,
gdy byłam maleńka, potem taka duża.
I był przy mnie blisko i po łąkach biegał,
cieszył się też ze mną i piękno dostrzegał.
Wąchał ze mną kwiatki i dmuchał dmuchawce,
był dla mnie pomocny, gdy był na huśtawce.
On mi towarzyszy i ja go nie zmienię,
teraz mi pomaga, gdy stąpam na ziemię...
Dziękuję Ci Olu, że do mnie zaglądasz,
czytasz moje wiersze i mnie się przyglądasz.,
że w chwili tragedii Olu ze mną byłaś,
że Ty mnie wspierałaś, swój czas poświęciłaś.
On był ze mną Olu, gdy rękę podałaś,
dziękuję Ci za to, że przy mnie czuwałaś!
Napisałaś pięknie i wzruszająco,
OdpowiedzUsuńchoć nie działa to na mnie kojąco.
Zmusza mnie teraz do myślenia,
co ja mam jeszcze do uczynienia .
Nie jestem lekarstwem na całe zło,
które do Ciebie ostatnio szło.
Chciałam być wirtualnie blisko,
lecz to okazało się drogą śliską.
Może teraz się znów odnajdziemy ,
i sobie odpowiemy-dokąd idziemy.