Lubię polskie "babie lato",
kocham piękną jesień za to,
że ma tyle barw zieleni,
żółci, brązu i czerwieni.
Z drzew już liście opadają,
golusieńkie pozostają,
to ostatnie dni po lecie,
pająk swoje nici plecie.
Śliczne wzory pozostawia,
niczym piękny ogon pawia.
Kroplą rosy jest zroszony,
zasępiony, zamyślony.
I na łąkach go znajdziecie,
sam misternie nici plecie,
firaneczką ją pokrywa
i pracuje i przeżywa...
I okrywa kroplą rosy
nasze piękne polskie wrzosy,
i po lasach nici snuje,
pajęczyny nie żałuje.
Teraz piękna pajęczyna
"babie lato" przypomina.
Podziwiajmy je dziś sami,
bo już zima tuż przed nami.
dn.24.09.2011r.autor - Jadwiga Urszula Szczęśniak
(obrazki z internetu)
Twoje słowa są kojące, porywajace i pełne optymizmu. Nawet ten pracowity pająk, pobudza mnie do twórczego działania,a jesień może być piękna, kolorowa i chyba wesoła.
OdpowiedzUsuńDziękuję ślicznie za Twój komentarz i cieszy mnie bardzo, że moje wiersze podobają się Tobie to mnie nastraja do dalszego tworzenia. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńBardzo ładny gif, sama robiłaś, czy to jakaś szczególna galeria, gdzie takie są??
OdpowiedzUsuńPrzy okazji twórczość za twórczością goni, stąd zapraszam na bloga polemizującego z wątkami filmowymi i muzyką, oczywiście wierszem pisany. Być może autorka tego bloga też znajdzie coś tam dla siebie
Dziękuję za wizytę i komentarz.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie.
Ula