WIGILIJNE WSPOMNIENIA....raz jeszcze z Życzeniami

Zdrowych, radosnych i spokojnych
Świąt Bożego Narodzenia,
spędzonych w Gronie Najbliższych ,
oraz
szczęśliwego Nowego Roku 2016

życzy Ula Szczęśniak

Gdy ten czas nadchodzi, dobrze ją pamiętam.
Gdzieś tam w mojej głowie są Rodzinne Święta.
Gdy na Niebie się Gwiazdeczka pierwsza ukazała,
nadszedł czas, by do stołu Rodzina zasiadała.

Wielki Stół Wigilijny, my wszyscy przy stole,
sianko pod obruskiem, opłatek na stole.
Najpierw się opłatkiem Rodzice dzielili,
składali sobie życzenia, do nas podchodzili.

Były to Świąteczne i szczere życzenia,
były łzy radości, były łzy wzruszenia.
Do Kolacji Wigilijnej wszyscy zasiadali,
w ciszy i spokoju pokarm spożywali.

Na Stole Wigilijnym rybka królowała,
pod wieloma postaciami tam występowała.
Był karp zapiekany i barszczyk z "uszkami"
pierożki z kapustą, pierożki grzybkami.

Ziemniaczki w mundurkach i zupa grzybowa,
sałatka warzywna, sałatka śledziowa
i kompot z suszonych jabłuszek z gruszkami,
kapusta kiszona, duszona z grzybkami.

Była zupa rybna, rybka w galarecie,
były pod "pierzynką" i w oleju śledzie
i grzybki kiszone z cebulką w śmietanie,
za taką Wigilię dziękujemy mamie.

Przy tym starsze siostry mamie pomagały,
sałatki kroiły i stół nakrywały.
Lubiłam ten nastrój, świąteczne życzenia
i kolęd śpiewanie, prezenty, marzenia...

Lubiłam zapach choinki, lubiłam zapach świeczki,
wieszać piękne łańcuszki i prześliczne bombeczki,
malować pięknie wydmuszki, robić z nich pajacyki,
oglądać jak błyskają świec kolorowe ogniki.

Myśmy to wszystko wspólnie, własnoręcznie robili
i tuż, tuż przed Wigilią choineczkę stroili.
Każda choinki gałązka była przystrojona,
przyglądała się sobie i była zachwycona.

            

Tu kolorowe bombeczki na niej teraz wisiały,
a obok palące się świeczki w nich się przeglądały.
Tutaj srebrzysta bombeczka, na niej mikołaj i sanki,
a obok po sąsiedzku, królują dwa bałwanki.

Bałwanki roześmiane na sankach jadą z górki,
na głowach kapelusze i białe garniturki.
A dalej biała chatka śniegiem zasypana,
przykrył ją biały puszek, wygląda jak zaspana.

Poniżej na gałązce dwa ptaszki przycupnęły,
nie mogą się nadziwić skąd one tu się wzięły?
Nie mogą się nadziwić prześliczne pajacyki,
że mają pod swą szyjką zapięte kołnierzyki.

Gdy chciały porozmawiać, wolniutko się huśtały
i swoim kołnierzykiem w dzwoneczek uderzały.
Na naszej choineczce wiele świecidełek,
cukierków i ciasteczek, kolorowych pudełek.

Cieszy się choineczka i wszystkim nam dziękuje,
jest teraz wystrojona i z tym się lepiej czuje.
Bo była nagusieńka jak z lasu przyjechała,
że teraz taka śliczna - sama nie dowierzała!

Niziutko pod choinką szopka zawsze ta sama,
sprawił ją dla nas tatko i nasza kochana mama.
Ta nasza choineczka niech nigdzie się nie spieszy,
niech z nami się raduje, dziecięce oczka cieszy.

Na stole już w stroiku stoi paląca się świeczka,
ogląda i podziwia te choinkowe cudeczka.
A przy niej mikołajek siedzi nóżkami kiwa,
i razem z nią ogląda te choinkowe dziwa.

Dziś nie ma już choinki, ni Wigilijnego Stołu,
nie ma Mamy i Taty, ni Rodzinnego Domu.
Ja tak bym bardzo chciała, by choineczka tam była
i by Rodzinna Wigilia wciąż nas wszystkich łączyła.

Pozostały na kartce, przez telefon życzenia,
a ja ciągle mam w głowie swe dziecięce marzenia.
Mogę tylko pomarzyć, one nic nie kosztują
w mojej głowie hasają i świeczkami żonglują....

dn.14-15 grudnia 2009r.
autor - Jadwiga Urszula Szczęśniak
(obrazki z internetu)