Odszedłeś tak cicho,
odszedłeś do Pana.
A jam tu została
z dziećmi zapłakana.
Jaką tam masz rolę
w Niebiańskim Teatrze?
Tam sam Pan jest Wielki,
kiedyś też zobaczę.
Tam jest Wielka Przestrzeń,
tam Wielkie Niebiosa.
I Ty u stóp Pana,
tam Mateczka Bosa.
A ja tu na Ziemi,
wnuki, Twoje dzieci.
Czy Wam tam w Niebiosach
słońce jaśniej świeci?
Starszy wnuk w gimnzjum,
młodszy w trzeciej klasie.
Szkoda, że tak wyszło,
że Wy się nie znacie.
Szkoda, że nie mogłeś
tulić, bawić, ściskać.
Twa miłość do wnuków
byłaby tak bliska.
Wiem, że byłbyś dla Nich
zwariowanym dziadkiem.
Jakim byłeś ojcem,
patrzyłam ukradkiem.
Jak brałeś na ręce,
jak dzieci tuliłeś.
Byłeś wzorem ojca,
z dziećmi się bawiłeś.
Pamiętam te lata,
dzieci pamiętają.
Chociaż są dorosłe,
tatę wciąż kochają.
I gdy tylko mogą,
biorą swoje dzieci
i biegną do Ciebie,
zostawią bukiecik.
Znicz Tobie zapalą,
uklękną przy grobie.
O swojej tęskonocie
opowiedzą Tobie.
Dzisiaj Dzień Szczególny,
niziutko się skłonię
i zostawię kwiatki
świeżutkie w wazonie.
Znicz Tobie zapalę,
wciąż myślę o Tobie.
Tyle lat minęło,
serce wciąż w żałobie.
Kochanemu mężowi w 19-tą Rocznicę - Ula
dn.29.09.2016r.
autor-Jadwiga Urszula Szczęśniak
Wiersz cudowny. Przepełniony bólem i tęsknotą. Przytulam Uleńko.
OdpowiedzUsuńP.S. Cieszę się, że jesteś. Pusto i smutno bez Ciebie. Mam nadzieję, ze pozostaniesz z nami. Moc uścisków Ania
Wiersz przepiękny.
OdpowiedzUsuńDziękuję Mamo w imieniu nas wszystkich za pamięć i tak piękne słowa w naszym imieniu. Pamiętamy!
Ulko, przepiękny wiersz, przepełniony słowami z serca szczerego płynącymi. Wzrusza i porusza w pamięci wspomnienia o bliskich, którzy odeszli.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam szczególnie serdecznie Ulko. Miło, że jesteś z nami.
Elżbieta
:-(
OdpowiedzUsuńJestem Aniu i pozdrawiam.
:-(
OdpowiedzUsuń:-(
OdpowiedzUsuńDziękuję Elżbieto.
Jestem i pozdrawiam.
Uleczko, Jesteś WIELKA !!!!!!!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cię serdecznie
Maria
:-(
OdpowiedzUsuńMario dziękuję
i cieszę się, że mogę Cię gościć na swoim skromnym blogu.
Pozdrawiam serdecznie.
Zawsze ta sama Ula.
Piękny, wzruszający wiersz Ulu.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam. :) .
wzruszyłaś, na pewno jest z Wami. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńSprawdza się myśl, że człowiek żyje, dopóki trwa pamięć o nim. Dziękuję za piękny wiersz
OdpowiedzUsuń. Serdeczności.
Wzruszający wiersz, pełen osobistych przeżyć, myśli i tęsknoty. Tyle lat minęło od śmierci Twojego męża, a Ty piszesz o tym tak jakby odszedł wczoraj. Pozdrawiam serdecznie Ulko
OdpowiedzUsuńTak to prawda. To już tyle lat a ja wciąż myślę, tęsknię i przeżywam, szczególnie w takim dniu jak dzisiaj.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cię serdecznie Elżbieto.
Dzisiaj Fb przypomniał mi tekst o przeżywaniu Święta Zmarłych. Był tam dodany tytułem komentarza Twój wiersz zaczynający się od słów:
OdpowiedzUsuńIleż zadumy w tym dniu dla wszystkich,
którzy przy grobach są swoich bliskich.
Tylko Najwyższy z Nieba zobaczy,
ile w nich smutku, ile rozpaczy...
Trafiłem tu aby przeczytać równie piękny opis przeżywania Waszego z bliskim rozstania.
Dziękuję za duchowe przeżycie.
Pozdrawiam
Śliczny i wzruszający wiersz, poświęcony tym co odeszli.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko.
Napisałam wcześniej komentarz, ale mi go wcięło gdzieś...
OdpowiedzUsuńPiękny i wzruszający wiersz, poświęcony tym co odeszli...
Pozdrawiam cieplutko.
W okresie mrozu, śniegu i świątecznego szaleństwa,
OdpowiedzUsuńŻyczę błogosławieństwa Bożego Maleństwa,
Potraw dwunastu, wysokiej choinki,
Czasu miłego w gronie rodzinki.
Wszystkiego co wymarzone,
Niech w święta zostanie spełnione!
Ulko, proszę przyjmij najserdeczniejsze życzenia świąteczne.
OdpowiedzUsuńElżbieta
Dziękuję Elu za życzenia. Tobie również życzę zdrowych, radosnych i spokojnych Świąt Wielkanocnych.
OdpowiedzUsuńPiękny, wzruszający wiersz... Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńDziękuję.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.