KOCHANEJ SIOSTRZYCZCE ANECZCE

                          

Tyś naszą radością i naszym natchnieniem,
przy Tobie zmartwienia idą w zapomnienie.
Tyś naszym pierwiosnkiem i kwitnącym kwiatem,
Tyś naszą wiosenką i słonecznym latem.

Każdą  porą roku - jesienią i zimą,
pięknym „babim latem” i „śnieżną pierzyną”.
Tyś dniem rozświetlonym, zmierzchem i wieczorem,
Tyś laskiem szumiącym, mgiełką nad jeziorem.

Tyś gwiaździstą nocą, lazurowym niebem,
wszystkie na nim gwiazdy migocą dla Ciebie.
Tyś spokojną taflą na morzu wzburzonym,
uciszonym wiatrem przy wietrze szalonym.

Tyś wschodzącym rankiem i dniem zachodzącym,
lecącym żurawiem i boćkiem brodzącym.
Każdego Aneczko potrafisz zachwycać,
piszesz piękne wiesze przy świetle księżyca.                                 

Przy Tobie siostrzyczko przyroda się budzi,
boś Ty jest kochana, przyjazna dla ludzi.
Przy Tobie to drzewa rozwijają pąki,
powracają ptaki, kwitną wszystkie łąki.

Dwa razy wygrałaś z tak ciężką chorobą,
wygrasz po raz trzeci, my jesteśmy z Tobą!

Kochanej siostrzyczce Aneczce przebywającej na leczeniu w Budapeszcie
- siostra Ula

dn.15.07.2009r.
autor - Jadwiga Urszula Szczęśniak

Wiadomość z ostatniej chwili...
03 stycznia 2013r.

Żyliśmy nadzieją, ale już jej nie ma,
dziś Aniu  "Najwyższy" zabrał Cię do Nieba.