Odszedłeś w Przestworza w te "Niebiańskie Knieje",
raz słońcem zaświecisz, raz wiatrem zawiejesz.
Boś Ty przecie synoptyk z dziada i pradziada,
Tyś nam każdą pogodę trafnie przepowiadał.
A ja patrząc na chmurki często - bo nie rzadko,
patrzę, wypatruję czy Cię ujrzę - Tatko.
dn.29.06.2008r. - Kochanemu Tatusiowi - córka Ula
autor - Jadwiga Urszula Szczęśniak
(obrazek z internetu)
Super ... twe mysli są wspaniałe ;-)
OdpowiedzUsuń