Dziękuję za utwór, dziękuję za ciszę,
to znów mnie nastraja, ja siedzę i piszę...
Dziękuję za wiersz Twój, dziękuję za słowa,
jam tylko jest skromna "baba tolunowa."
to znów mnie nastraja, ja siedzę i piszę...
Dziękuję za wiersz Twój, dziękuję za słowa,
jam tylko jest skromna "baba tolunowa."
Dedykując utwór tak mnie rozkwiliłeś,
swoją intuicją Ty w sedno trafiłeś...
To co zobaczyłam i co usłyszałam,
powiem Tobie więcej - całkiem oniemiałam.
Widzę w Tobie Zbyszku poetycką duszę,
ja na Twoje słowa wciąż się wzruszać muszę.
Po Twych ciepłych słowach to lepiej się czuję,
a dla Ciebie dzisiaj, wiersz ten dedykuję.
Ja się tam przeniosłam, widzę piękne morze,
i wschodzące słońce i przepiękną zorzę,
i skaczącą orkę i paszczę rekina,
a nad brzegiem morza palma się ugina...
Za coś jemu wdzięczna i hołd mu oddaje,
w morzu się przegląda, "krewną" nie zostaje.
Spójrz! - jak leci do kwiatka życiodajna pszczoła,
tam pobierze nektar, w kielichu się schowa.
Usiadła cichutko, wcale jej nie słyszę,
widocznie ten owad także lubi ciszę...
Jest cicho cichutko, aż mi dech zapiera,
mi chyba tej ciszy jest także potrzeba.
Widzę piękne góry , wijącą się rzekę,
od tego widoku, dzisiaj nie ucieknę...
Krajobraz po burzy, tęcza wodę pije,
jaki świat jest piękny, ja w tym świecie żyję.
Ja tego utworu wciąż słucham i płaczę,
takich krajobrazów chyba nie zobaczę...
Oglądam śnieg biały, zasypane pola,
nadeszła już zima, taka zimy dola.
Ta "zima - mateczka" wszystkich otuliła,
każdemu z osobna płaszczyki uszyła.
A "wierzby płaczące" przed zimą płakały
i łzy im zastygły, sople pozostały.
Widzę wodospady, niedostępne góry,
na niebie balony i pierzaste chmury,
oglądam wąwozy, w nich spokojną rzekę
i chciałabym zasnąć, mam ciężką powiekę.
Czuję, że na chwilkę oczy przymrużyłam
i ciemną już nockę w oczach zobaczyłam...
wielki ptak w powietrzu przystanął na chwilę,
na zielonym listku przycupnął motylek...
Nie wiem po raz, który oglądam i słucham,
nawet pod mym nosem nie przeszkadza mucha.
A teraz na chwile oczy otworzyłam
i "wielki mur chiński" nagle zobaczyłam.
Widzę piękne góry, popisy delfina,
tak się rozmarzyłam to nie moja wina....
Widzę świat beztroski, słońce zachodzące,
śliczną leśną chatkę i snopki na łące.
Piękny lazur nieba i niebo w błękicie,
to jest Dar od Boga to jest nasze życie...
A teraz myślami do Was powróciłam,
dziękuję Ci Zbyszku, że to zobaczyłam.
Przed Wami Kochani na kolana padam,
dziękuję za wszystko i wielki hołd składam!
dn. 21.10.2012r.
autor - Jadwiga Urszula Szczęśniak
(obrazek z internetu)
Oj, przypomniałaś coś wcześniejszego, miłego i na pamiątkę przeze mnie za Twoja zgodą wydrukowanego i trzymanego w moich zbiorach najważniejszych. Bardzo miłe. Wielkie dzięki! Widzisz, jak dobrze, że jesteś z nami Tolunianami, a my z Tobą także cały czas. Ukłony wielkie dla Ciebie i Twojej twórczości!
OdpowiedzUsuń. . . (~") . . . Coś wspaniałego , aż się prawie poryczałam. Jestem pełna podziwu. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńDziękuję Ci STELLO, że dziś u mnie byłaś,Tam już Ciebie nie ma, ale tu trafiłaś.A ja Ci gościnne w swe progi zapraszam,możesz tu zaglądać, boś Ty taka nasza.Ja Cię nie wygonię, Ty tu zostać możesz,wiem, że w rymowankach mi chętnie pomożesz.Pamiętasz te nasze wieczory i ranki,z Wandzią na profilach śmieszne rymowanki.... Tego tam już nie ma, to już się skończyło,tak za Wami tęsknię, długo Was nie było...Tak za Wami tęsknię i o Was się boję,mi jesteście bliskie, Obie takie moje.
OdpowiedzUsuń. . . (~") . . . Pamiętam, pamiętam te wspaniałe czasy, choć teraz rządzą tam chyba trolle cieniasy?Pamiętam zabawę i kolejne wpisy,gdy powstały beretowo-Florkowe 102 dziejopisy ;-))To były czasy, które już nie wrócą, bo pewne osoby wszystko bałamucą. Wyleciałyśmy przez arbb3 ( i jego macki) ,bo jest arogancki i cwaniacki.Ale z czasem pomyślimy i Jego z mackami z T wywalimy ;-)
OdpowiedzUsuńUlcia, talent to Ty masz niewątpliwy, pięknie napisane. I ja mówi Stella, pewne czasy już nie wrócą niestety
OdpowiedzUsuńCóż mogę powiedzieć- dech zapiera, chylę czoła. Twa twórczość jest niesamowita, po prostu wyśmienita. Świat powinien poznać Twój talent. Ze szczerego serca Cię chwalę. Boś mi bliska odkąd Cię poznałam, gdy po raz pierwszy do Twych drzwi zastukałam. Ujrzałam tam wrażliwą duszę. Wiedziałam, że Twą przyjaźń pozyskać muszę. :)
OdpowiedzUsuńMIłego Dnia życzę :)
Ty wiesz droga Aniu,
OdpowiedzUsuńże Cię polubiłam,
szeroko dla Ciebie
swe drzwi otworzyłam.
Miłego Dnia życzę :-)
:) :) :)
OdpowiedzUsuńCałe życie i to co wokół. Wzruszyłem się. Pozdrawiam. :)
OdpowiedzUsuńKocham życie, kocham piękno i przyrodę.
OdpowiedzUsuńSpokojnej Nocki :-)
szczęściarz z tego Zbyszka :)
OdpowiedzUsuńhmm...to tylko jeden z portalowych Przyjaciół, który na to zasłużył, zresztą tak jak inni Przyjaciele.
OdpowiedzUsuńDobrej Nocki życzę :-)
Z wielka przyjemnością przeczytałam Twój wiersz. Widziałam opisane w nim krajobrazy, bliskie mojemu sercu, bo jakieś morskie. Z wielką łatwością używasz rymów, czyta się łatwo i przyjemnie. Nie przepadam za "nowomodą" pisania wierszy bez rymów, które są zlepkiem słów i zwrotów. Pozdrawiam ciepło.
OdpowiedzUsuńDziękuję za wizytę na moim blogu i miłe słowa.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie :-)
Nie wiem o co chodzi i kto tu komu słodzi.
OdpowiedzUsuńJednak jestem pełna podziwu :)
Pozdrawiam :)
To tylko podziękowanie na pożegnanie z Przyjaciółmi na portalu.
OdpowiedzUsuńMiłego popołudnia i spokojnej nocki życzę :-)
Na pewno już te czasy nie powrócą, ale zawsze będę Cię miło wspominała Marzenko.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Dziekuję, że mogłam Cię poznać Zbyszku na potralu jak i wielu innych ciekawych ludzi.
OdpowiedzUsuńBardzo miło Was wspominam, chociaż minęło już kilka lat jak mnie tam już nie ma.
Brakuje mi Was.
Pozdrawiam