Dziś jestem wzruszona
o żurawiach piszę.
Widzę je na niebie,
odgłosy ich słyszę.
Do nas one wiosną
"kluczem” powracają.
Włączyły swe trąbki,
pięknie nas witają.
Tchu mi brakowało
tak je podziwiałam.
„Płynęły” po niebie,
chusteczką machałam.
Ich lot jest podobny
do lotu bociana.
Mogę je podziwiać
od rana do rana.
Teraz już są u nas,
będą miały gody.
Połączą się w pary,
czekają na młodych.
Widzę hen pod lasem
ich taniec godowy.
Tak tańczą dostojnie
unosząc swe głowy.
Tak cudownie tańczą
aż mi dech zapiera.
Jak „Jezioro łabędzie”
„Bolero” - Ravela.
Żurawia wybranka
jest na całe życie,
wysiadyją jaja
potajemnie, skrycie.
Gdy nadchodzi jesień
w grupy się zwołują
i do ciepłych krajów
„kluczem” odlatują.
Dziś moje wzruszenie
dosięga zenitu.
W żurawim odlocie
jest tyle zachwytu.
Znów na pożegnanie
chusteczką machałam.
Już wtedy w dzieciństwie
żurawie kochałam.
Kochałam bociany
brodzące po stawie
i majestatycznie
lecące żurawie.
dn.16.06.2015r.
autor-Jadwiga Urszula Szczęśniak
(obr.pixabay)
I przy okazji lekcja przyrody. Doskonały wiersz.
OdpowiedzUsuńSpokojnej nocy :)
O, tak
OdpowiedzUsuńżurawie to mądre, piękne i ciekawe ptaki, chociaż bardzo czujne i płochliwe.
Można się nimi naprawdę zauroczyć.
Pozdrowienia ślę Aniu :-)
Też już wtedy żurawie kochałam. Pozdrawiam Ulu :)
OdpowiedzUsuńBo one są piękne, tajemnicze i majestatyczne.
OdpowiedzUsuńMiłego Dnia Teresko :-)
Piękna metafora rodzicielstwa:) Nie sądziłem, że można w taki sposób napisać o żurawiach :)
OdpowiedzUsuńDziękuję, że to piękno zauważyłeś.
OdpowiedzUsuńMusisz być wrażliwym człowiekiem.
Miłego Dnia :-)
Urocze metafory. Ptaki, których od dawna nie widziałam. W tym odlocie tyle zachwytu. Serdecznie pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńBardzo chciałabym zobaczyć taki taniec żurawi... Pięknie połączyłaś obserwacje przyrodnicze z własnymi uczuciami. Podziwiam:-)
OdpowiedzUsuńZachwycam się zawsze pięknem, które mnie otacza i przelewam na papier, tak jak tylko potrafię.
OdpowiedzUsuńSpokojnej nocki :-)
Żurawie to piękne, dostojne i tajemnicze ptaki.
OdpowiedzUsuńMiłej Nocki :-)
Jakie piękne są te ptaki i pięknie o nich napisałaś, pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńTo są cudowne ptaki.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :-)
Żurawie i bociany, to nieodłączny element polskiego krajobrazu. Pięknie opisałas te niezwykle ptaki. Każdy Twój wiersz zachwyca i jest obrazem, który z Twoich slow tworzymy w naszej wyobraźni. Pięknie.
OdpowiedzUsuńUlko pozdrawiam:)
Cieszę się Elu,
OdpowiedzUsuńże moje wiersze mogą Ci dać chociaż odrobinkę zachwytu.
Miłego Dnia :-)